Formy pomocy w naturze są bardzo zróżnicowane i organizowane w zależności od potrzeb i możliwości ich realizacji. W stosunku do świadczeń pieniężnych w przepisach prawnych są mniej szczegółowo regulowane. Wynika to z ich charakteru, który w ujęciu roszczeniowym prawa jest mniej uchwytny i trudniej wymagalny, nie zawsze dający się wyegzekwować. Dlatego też w doktrynie prawa zajmowano się nimi jedynie marginalnie, traktując je często jedynie jako czynności faktyczne (nieprawne) organów administracji określanej jako świadcząca. Prawo zakreśla ramy działania tych organów, które przedsiębiorą w ich zakresie czynności faktyczne o charakterze materialno-technicznym, które nie stanowią aktów administracyjnych sprawowania władzy państwowej. Są zdarzeniami rzeczywistymi. Odnosi się to zwłaszcza do świadczeń opieki sprawowanej w czasie pobytu w domach czy ośrodkach pomocy społecznej. Domy takie i ośrodki w aspekcie prawa są klasyfikowane jako zakłady publiczne (administracyjne), których celem jest tego typu świadczenie. Porządek wewnętrzny w tych domach regulują zwykle w sposób ogólny przepisy wykonawcze oraz statuty takich domów-zakładów, określające bliżej uprawnienia i obowiązki przebywających tam podopiecznych, aktem (decyzją) administracyjną pozostaje tylko skierowanie do takiego domu.
Spodobał mi się ten portal interentowy.
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.