Górnicy epoki kamiennej schodzili do kopalń posługując się ustawionymi w szybach konarami drzew lub też drabinami. Światło dawały im wyciosane z wapienia kaganki, zaopatrzone w knoty z mchu. Napełnione krzemieniem kosze wyciągano na powierzchnię za pomocą łykowych lin. A zatem wydobywanie kamienia jest najstarszym w ogóle rodzajem górnictwa, jego początki sięgają bowiem 12 000 lat przed naszą erą. Choć jednak pozyskiwanie krzemienia i wysokie umiejętności jego obróbki zdradzają już zaczątki specjalizacji zawodowej i organizacji pracy, ludzie żyli w Europie środkowej i północnej aż do około 2000 lat przed naszą erą w stadium społeczeństwa pierwotnego. Znacznie głębsze były społeczne przyczyny i skutki produkcji metali i górnictwa rud, którego początki datuje się na siódme tysiąclecie przed naszą erą. Nauka przyjmuje, że z wszystkich metali pierwszym, z którym zapoznał się człowiek, było złoto, występujące w przyrodzie w stanie rodzimym w postaci drobnych ziarn w piasku rzecznym lub w postaci żył w kwarcu. Wprawdzie cenny kruszec, jako zbyt ciągli- wy i miękki, nie nadawał się do produkcji narzędzi i broni, tym bardziej jednak mógł znaleźć zastosowanie do wytwarzania artystycznych przedmiotów zdobniczych i dekoracyjnych.
Aby wiedzieć więcej..
Mieszczaństwo, opierające się na przejętym z antyku dziedzictwie kulturalnym i naukowym, popierało zarazem naukowy sposób podejmowania problemów związanych z górnictwem i metalurgią. Zwyczajowe, ustne dotąd przekazywanie doświadczeń produkcyjnych z pokolenia na pokolenie nie mogło już sprostać rosnącym wymaganiom. Nowoczesny, wynaleziony przez Gutenberga sposób druku, jakże odpowiadający społecznemu zapotrzebowaniu, umożliwił również szybkie upowszechnienie górniczych technologii i narzędzi za pomocą słowa i obrazu. Około roku 1505 ukazała się pierwsza niemieckojęzyczna drukowana książka górnicza napisana przez freiberskiego lekarza i burmistrza Ulricha Riileina von Calw. Bardziej ambitne i lepiej ilustrowane były książki dotyczące ?sztucznych ogni”, wydane w związku z wprowadzeniem do techniki wojskowej broni palnej. Przykładem jest słynna Della pyrotechnica obeznanego z górnictwem i hutnictwem Włocha Vannoccio Biringuccio. W tym dziele, oprócz zasługujących na uwagę wiadomości z chemii metali oraz wydobywania rud i ich przeróbki, znajdujemy także obraz technicznych urządzeń górnictwa tamtych czasów. We Włoszech, na uniwersytetach w Bolonii, Padwie i Wenecji, studiował w tym okresie syn sukiennika z Glauchau, Georg Bauer, współtwórca nauk górniczych, który zwyczajem ówczesnych uczonych przybrał zlatynizowane nazwisko ? Georgius Agricola. Gdy w roku 1526 powrócił jako doktor nauk medycznych z Włoch, osiadł początkowo w J achy mowie, czeskim miasteczku górniczym na południowym stoku Rudaw, i objął tam funkcję lekarza miejskiego i aptekarza.
