Drvengrad lub Küstendorf -pod tymi dwoma nazwami można na mapie Serbii odnaleźć osobliwą miejscowość 🙂 Prywatna wieś Emira Kusturicy położona jest 200 km od Belgradu, niedaleko Mokrej Gory i Wiszegradu.
Do Drvengadu można dojechać Szargańską Ósemką czyli wąskotorową kolejka górską, która został zbudowana w 1925 r i przez wiele lat służyła jako połączenie tego regionu z Belgradem. Trasa kolejki jest pięknie położona i przejechanie się nią wśród bałkańskich krajobrazów nastarcza wiele wrażeń. Widoki zapierają dech w piersiach i trzeba przyznać, że począwszy od Mokrej Gory a skończywszy na Sargan Vitasi cała trasa usłana jest serpentynami, tunelami i mostami. Poszczególne stacje są klimatyczne, stylizowane. No i jedna z nich – Golubici znana z filmu Kusturicy “Życie jest cudem”
To tu rozgrywa się akcja filmu. Fragmenty trasy widzimy również w innym filmie tego reżysera “Czarny kot, biały kot ”
Kolejka startuje ze stacji Mokra Gora. Nie ma problemów z kupieniem biletów i o dziwo pociągi startują punktualnie. My miałyśmy to szczęście, że spałyśmy w Mokrej Gorze więc spóźnień nie planowałyśmy 😉 Sama Stacja w Mokrej Gorze jest pięknie położona, wśród gór, pól i lasów. Zarówno zachód jak i wschód słońca w tym miejscu daje uczucie spokoju i wyciszenia. Typowo górski, schroniskowy klimat nadaje temu miejscu oryginalnego charakteru.
Potem to już cudowna podróż i ….
koniec szału, gdyż Drvengrad nas odrobinę rozczarował 🙁
Drewniana wioska zbudowana na potrzeby filmu Emira Kusturicy “Życie jest cudem” to po prostu pięknie położony “skansen” z drewnianymi, serbskimi chatami, cerkwią , dzwonnicą, eksponatami z filmu, hotelem i spa. Wieś to własność Kusturicy, który jak sam przyznał ma ten komfort , że sam decyduje, kto będzie jego sąsiadem. Klimat wioski to : bałkańska sielanka z własnymi nazwami ulic, przechadzającymi się znudzonymi kotami i niewielką, na szczęście liczbą turystów. Jedno jest pewne Emir Kusturica sprawił, że region ten jest ‘nieśmiertelny” a Serbowie dumni jak mało kto.
Jednak sam Emir to postać dość kontrowersyjna. Urodził się w Sarajewie w bośniackiej rodzinie, w czasie gdy na mapie była Jugosławia dziś odżegnuje się od bośniackiego pochodzenia. Mówi, że jest Jugosłowianinem. Nie uznaje Kosowa. W 2005 przyjął prawosławny chrzest i stał się dość ortodoksyjny. Bośniacy oskarżają go o współprace z Miloszewiczem , mordercą i zbrodniarzem wojennym. Kosowerzy mają go za wroga.
” Underground ” -najbardziej kontrowersyjny film Kusturicy to opowieść o Jugosławii od II wojny światowej, aż do wojny w Bośni. Film został nagrodzony Złota Palmą w Cannes.
Kusturica jest bogaty, wpływowy i ma własną wieś, na której dodatkowo zarabia 🙂 Bo aby zwiedzić Drvengrad trzeba kupić bilety. Nocleg w hotelu to kwoty rzędu ok 50-70 euro. No ale to przecież Emir wybiera, kto u niego we wsi mieszka 😉
Warto jechać do Mokrej Gory, warto przejechać wąskotorówką po bałkańskich tunelach i mostach ale odwiedzając Emira to już naszym zdaniem -szału nie ma 🙂 Choć jest klimat i jeśli kogoś stać na nocleg i dodatkowo imponuje mu towarzystwo reżysera (jeśli akurat jest w domu 🙂 ) to na pewno warto. My poprzestałyśmy na piwie i ruszyłyśmy w dalszą drogę 😉
Anna Tamto
Polecam “Gdzie ja jestem w tej historii” Kusturicy , rewelacyjna książka, zresztą jak wszystkie jego filmu. W Undergroundzie nie ma nic kontrowersyjnego,to film o prawdzie w co zostały wpakowane kraje Jugosłowiańskie. Polecam też poczytać historię Bałkan przed wojną , może wtedy otworzy pani oczy , że nic tu nie jest biało-czarne , tu nie ma dobrych i złych , tu wszyscy sa oprawcami i ofiarami .Bałkany sa wielkimi przegranymi z czasów przemian lat 90-tych, Wygranymi są kraje Europy Zachodniej i USA. Po prostu. Dziekuję za relację i piękne zdjęcia , jako miłośniczka Bałkan, wybieram się kolejny raz w te rejony i szukałam informacji jak dotrzeć do wioski Kustoricy. Pozdrawiam. Udanych podróży
Dziękuję za polecenie książki, na pewno do niej sięgnę. Pozdrawiam Anna Tamto